....
امروز اولین روز جدایه
داداش
ببخش داداش از جواب دادن معذورم
تقدیم به داداش.وزن داداش گلم
هیچ اتفاقی در دنیا مهمتر از انتخاب یک همسفر برای بقیه عمر نیست . . .
آغاز سفر دائمی و شراکت در عشق بر شما مبارک
::
::
خوشبختی واقعی در دنیا فقط با یک چیز میسر میشود
دوست داشتن و دوست داشته شدن
خوشبختی شما آرزوی قلبی ما است
::
::
عاشق همه دنیا را در چشم معشوق میبیند و به هر جای دنیا که مینگرد
معشوق را میبیند و اینگونه است که خداوند دو چشم را برای دو چشم آفریده است.
“پیوندتان مبارک”
::
::
برای یک ازدواج موفق و زندگی خوشبخت باید دم به دم عاشق شوید
منتها فقط عاشق همسرتان
“پیوندتان مبارک”
::
::
عاشق کسی بودن به انسان قدرت و نیرو میبخشد
و معشوق کسی بودن به انسان شجاعت
پس ازدواج به شما هم قدرت میدهد هم شجاعت.
پیوندتان مبارک
::
::
بنیادی ترین اصل در طبیعت آدمی اشتیاق فراوان اوست به گرامی داشتنش پس همسر خود را گرامی بدارید.
(ویلیام جیمز)
پیوندتان مبارک
::
::
عشق مانند رودخانه است به هر مانعی که بر خورد راه خود را باز میکند.
برایتان زندگی عاشقانه ای آرزو میکنم.
پیوندتان مبارک
::
::
عاشق باشید و عشق بورزید و بدانید که هر چیزی رفتنی و گذشتنی است . . .
پیوندتان مبارک
::
::
ازدواج پیوندی است که هیچ کس در آن ضرر نمیکند.
اگر همسر خوبی بدست آوردی خوشبخت میشوی و در غیر اینصورت فیلسوف میشوی !
پیوندتان مبارک
::
::
عشق ممکن است که کور باشد ولی هیچ اتفاقی در دنیا
به اندازه ازدواج چشمان انسانها را باز نمیکند . . .
ورود شما به دنیای عشاق را تبریک میگویم
::
::
آنکه قصد خوشبختی دارد، در را میکوبد و فقط آنکه عشق میورزد در را باز خواهد دید.
( پیوند زیبایتان مبارک )
::
::
در زندگی مشترک شما وقتی به خوشبختی واقعی میرسید
که همسرتان را خوشبخت کنید.
پیوندتان مبارک و امیدوارم که خوشبخت باشید . . .
::
::
آغاز و شروع زیبای یک عمر
عشق، اعتماد، مشارکت، تحمل و پشتکار را به شما تبریک میگویم
انشاالله سال های سال در کنار هم عاشق باشید .
::
::
پیوندتان را با تقدیم هزاران گل سرخ تبریک میگویم
و زندگی پر از عشق و محبت را برایتان آرزو میکنم
آرزومند خوشبختی شما
::
::
بزرگترین جراح و متخصص عالم قلب شما دو تا را با شکوه و زیبایی تمام به هم پیوند زد
عمل پیوندتان مبارک باد . . .
::
::
ازدواج تنها پیوند زمینی است که در آسمانها بسته میشود
پیوند زیبایتان مبارک باد
داداش وزن داداش
صبح بخیر عزیزای دلم روزی خوبی داشته باشین. خیلی دوست داشتم کنارتون بودمو تو شادیتون شریک میشدم ولی بدونین بهترینارو براتون ارزودارم دوستون دارم .فدایتون الی
برای تولدت
از بس که برای چشمهایت غزل سروده ام
گویی که نام تو را من ز ازل سروده ام
بانو تمام سوژه ی شعر های من تویی
آری غزال گریز پای این چمن تویی
هر شب که روح زتنم عزم عبور دارد
بی شک خیال تو در سر حضور دارد
از شب چه بگویم ،که قصه تکراری است
در چشم هزار حلقه ی اشک و به دل زاری است
کورم به روزها که حضورت پر از تب است
دورم زتو و این نگاه ها پر از شب است
شاید خموشی شبهای تار من سحر دارد
بانو بگو کدام غزلم در – دلت – اثر دارد
هر بار برای غزلم بهانه ای دارم
با نام تو بر لب ترانه ای دارم
الناز " نام تو را من ز ازل سروده ام
از بس که برای چشمهایت غزل سروده ام
تولدت مبارک گلم
ارهاص
ماه زبام فلک امد- به رخ دفتر شعرم نشست
دست و قلم لرزه گرفت ، صبر دلم را شکست
حال دگرگون من و این قلم ، وای به حال دلم
من چه کنم با چنین ،لرزه ی دست و قلم
ماه زمن خسته تر ودل پریش ،در پی افکار خویش
چنگ زند پرتوش ، بر جگر ریش ریش
دست چو اغاز نوشتن نمود، تاب و توانش نبود
چشم سخنگوی تن ، غصه ی جانش نبود
راوی این قصه من ،کوچک این انجمن
حرف بزرگی به دل ، درد عظیمی به تن
سیل دمام دم گرفت ، ارض و سما در شگفت
شور به جان ِ ملک و جن و انس ، اهل قلم تا خرِفت
ولوله در شعر شد ، معجزه در بِئر شد
مُهر بِطالت به هر ، ساحره و سحر شد
لمس نمود اسمان نور عجیب زمین
ماه خجالت کشید ،از فورانی چنین
خیل پری صورتان ،هلهله زن کف زنان
دست زنان، با شعف ، سوی زمین شادمان
دلبر زیبا رخی پای به دنیا نهاد
میمنت مقدمش قامت بت ها فتاد
آتش آتشکده ی پارس خموشی گزید
آنکه به ده قرن پیش آمده بودش پدید
وحشت و ترسی فتاد بر شب آشفتگان
شاهِ انوشیرَوان - همره او کاهنان
پنج و نُهی کنگره از قامت کسری فتاد
بر رخ ایوان مداین ، چه شکافی نهاد
یاد برفت عالمان ،علم عر ب را زِیاد
تا که ز گل درفتاد ، رایحه در دست باد
آمده طفلی چو ماه ،نور تر از نورِ نور
راهنمایی به راه ، نقطه ی ختم عبور
ماه فرو مانده در روشنی صورتش
جن و ملک غبطه بر ، قلب نکو سیرتش
آدم باب البشر ، شیفته ی این بشر
سجده کند بر رخش از سر شب تا سحر
وز رخ تابنده اش ، نور به سینا رسید
ریگ سماوه نگر ، وصلت دریا رسید
رحمت حق جملگی شد به جهان آشکار
راه بشر روشن و شاخ نبوت به بار
آنکه نبی بوده است پیشتر از مصطفی
فخر کند بر چنین ، ناجی شمس الضحی
زنده به دیدار او خضر فرخ پی بود
در همه دنیا چو او بنده ی حق ،کِی بود
(ای که مرا خوانده ای ،راه نشانم بده)
روشنی از نور خود بر دل و جانم بده
دلبر شیرین لقا! حامل لطف خدا !
لطف نما چون تو من ثانیه ای در صلا
یار نکو نام ما ! آیینه ی حق نما !
بین به ره مانده ام ، کن تو مرا هم صدا
سقف ندارد دل عاشق دیوانه ات
راه بده ساقیا ، سائل این خانه ات
تاکه بشر زنده است ، نور تو تابنده است
نام تو ذکر همه، ساکن و جنبنده است
پ ن
1 - ارهاص به معنی معجزات قبل و و بعد و زمان تولد پیامبران است
2- ابتدای ابیات شعر رو اگه پشت سر هم قرار بدید یه جمله بدست میاد در خصوص حضرت رسول خدا (ص)
بیاد پدر
به مناسبت دهمین سالگرد هجرتش
دلم پر می کِشد سوی مزارت
که شوید از رُخت گرد و غبارت
دلم بی تاب دیدار تو گشته
که آساید پدر! یکدم کنارت
تو رفتی بعد تو آواره گشتم
فلک برده چراغم را به غارت
بیا که خانه بی تو سوت و کور است
بیا و روشنی ده این عمارت
تو که رفتی دگر شادی ندیدم
همه فصلش خزان - باغِ بهارت
فغان از دست این گردان ِ گردون
به بالِ هجرتی کرده سوارت
پدر بی تو حقیر و زار و خارم
شب و روزم دچار ِ ، این حقارت
اسیری مانده اینجا زار و تنها
بیا پایان بده بر این اسارت
در این ده سال هجران که نبودی
دو صد ماتم رسید بر طفل زارت
خوشا آنان که با تو همنشینند
خوشا میخانه و آن می گسارت
دعا کن روز هجران شام گردد
شوم همسایه ، بابا همجوارت
روحت شاد
شهید
حال دل زار و پریشان می شود
جام می لبریز ِاز یاد شهیدان میشود
تا قلم بر پا قیامی می کند
دل هوای یار گمنامی کند
قصه ها با خون خود جاری کند
طفل دل را غرق در زاری کند
قصه ام با غصه ای دمساز شد
درس عشق و عاشقی آغاز
قصه از سرلشکران بی ریا
بر لبان خشکشان نام خدا
از بسیجی های بی نام و نشان
در ره حق سر به دار و جانفشان
از همانهایی که خاکی پوش عشق
در ره معبودشان ، می نوش عشق
از همانهایی که خاک این دیار
سجده گه بود و بر ،ایشان افتخار
از همان نام آواران بی پلاک
از دلاور مردمان سینه چاک
از شب پرشور حمله از نماز
بغض های در گلو خفته به ناز
از پرستوها و پرواز شهید
در اسارت گشته جانباز ِ شهید
کودکی دیدم که از بابای خود
قاب عکسی دارد و رویای خود
دختری که پیرو راه پدر
بهر عفت چادرش را کرده سر
او بسیجی زاده ی سحر بسیج
می سراید بی بدیل شعر بسیج
روز عقدش این غزل را می سرود
باکری در لحظه ی عقدش نبود
(عاقد دوباره گفت: «وکیلم؟...» پدر نبود !
ای کاش در جهان ره و رسم سفر نبود
گفتند: رفته گل.... نه... گلی‌گم... دلش گرفت
یعنی که از اجازة بابا خبر نبود
"بیست و هشت " بهار منتظرش بود و برنگشت
آن فصل‌های سرد که بی دردسر نبود
ای کاش نامه یا خبری، عطر چفیه‌ای
رؤیای دخترانة او بیشتر نبود
عکس پدر، مقابل آیینه، شمعدان
آن روز دور سفره، جز چشمِ تر نبود
عاقد دوباره گفت: وکیلم؟... دلش شکست
یعنی به قاب عکس امیدی دگر نبود
او گفت: با اجازة بابا... بله... بله
مردی که غیر آینه‌ای شعله‌ور نبود!(
پی نوشت : غزل پایانی از سروده های دختر شهید باکری است که روز عقدشون سرودن
روح شهدا شاد
****
آنگاه که غرور کسی را له می کنی
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد
شدن غرورش را نشنوی
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری
می خواهم بدانم دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟ آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری
***
گاهی وقتا اونقدر درد داری که از همه منافذ پوستت میزنه بیرون
مثل سدی که شکسته شده دیگه نمیتونی جلوش بگیری
گاهی اونقدر حس تنهایی میکنی که بال زدن مگس واست میشه هیاهو
اونقد ناگفته داری که اگه گوشی واسه شنفتن پیدا کنی نمیدونی کدومش رو بگی
خسته ام
خیلی خستمه
اونقدی که دیگه نه جسمم طالبه جریان ملایم روحه و نه روحم توان به دوش کشیدن این خاکی بی مصرف رو داره
دوس دارم از همه ادما فرار کنم برم یه جای دور دور دور یه جایی شبیه همون جایی که تو اونجا هستی
فکر کنم اون موقع دیگه این همه درد رو ندارم
نه واسم غریبه ای نه فراموشت کردم
من فقط خودمو بد جور گم کردم
بد جور بدجور
روزگارى جاده بودم جاده اى غرق تردد،جاده اى کز رفت و آمد لحظه اى خالى نمیشد،من که بسیارى غریبان را به آبادى رساندم،عاقبت خود ماندم و ویرانه وتنهایى خود